Κυριακή 7 Μαΐου 2017

Για τον απολογισμό του επερχόμενου ΔΣ της ΟΛΜΕ που δεν έγινε.....


07/05/2017
Σήμερα,
που ανοίγουν οι ασκοί της νεοφιλελεύθερης επίθεσης, με το νέο μνημονιακό πακέτο μέτρων εξόντωσης της κοινωνίας από την κυβέρνηση,  

που έχει δηλωθεί και δημόσια από τον νυν υπουργό Γαβρόγλου ότι η αντεκπαιδευτική αναδιάρθρωση θα νομοθετηθεί μέσα στο καλοκαίρι,

που έχει επισημανθεί με κάθε τρόπο από κυβερνητικούς παράγοντες ότι η αξιολόγηση θα υλοποιηθεί,

που βρίθουν τα δημοσιεύματα των μνημονιακών φερέφωνων για αύξηση ωραρίου και συμμόρφωση με τις βέλτιστες πρακτικές του ΟΟΣΑ,

Η πλειοψηφία ΣΥΝΕΚ - ΔΑΚΕ της ΟΛΜΕ, σφυρίζει αδιάφορα και αναστέλλει τις λειτουργίες του συνδικάτου.

Ήδη έχει αρχίσει ο πρώτος γύρος συνελεύσεων και εκλογικών διαδικασιών για την ανάδειξη των αντιπροσώπων για το 18οσυνδικαλιστικό συνέδριο και

Για πρώτη φορά των τόσων χρόνων λειτουργίας της ΟΛΜΕ, δεν έγινε απολογισμός του έργου του ΔΣ τα 2 τελευταία χρόνια ή τουλάχιστον ημερολογιακός απολογισμός δράσεων της ομοσπονδίας!

Η ΟΛΜΕ αποτελεί πάρεργο για ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ που φέρουν αποκλειστικά την ευθύνη της μη λειτουργίας της ομοσπονδίας. Όχι μόνο δίνουν χρόνο στην κυβέρνηση, όχι μόνο οδηγούν το συνδικάτο σε συνθηκολόγηση, δεν κρατούν ούτε τις διαδικασίες της ομοσπονδίας. Η συγγραφή της ημερολογιακής απολογιστικής δράσης της ΟΛΜΕ απαιτεί την συγγραφή της! Πρόεδρος, αντιπρόεδρος και γραμματέας της ΟΛΜΕ, δεν είχαν τον χρόνο να καταγράψουν την κίνηση της ομοσπονδίας; Δεν ήταν δα και μεγάλη!

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ χέρι-χέρι με τα μνημονιακά κόμματα ψήφισε το τρίτο μνημόνιο και ανέλαβε  να υλοποιήσει τα αντιλαϊκά μέτρα που δεν κατάφεραν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Με διαδικασίες εξπρές ξεπουλήθηκαν τα δημόσια αεροδρόμια, ο ΟΛΠ , η ΤΡΕΝΟΣΕ και έρχεται η σειρά της ΔΕΗ. Τα σχέδια των εντός κι εκτός Ελλάδας  να μείνει η χώρα χωρίς υποδομές, απολύτως εξαρτημένη από το ξένο κεφάλαιο με αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις, ιδανικό έδαφος για εργασιακές σχέσεις που παραπέμπουν στον Μεσαίωνα, υλοποιούνται μεθοδικότατα. Η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς Αριστερά»(;) κατεδάφισε το συνταξιοδοτικό- ασφαλιστικό, σαρώνοντας τα ελάχιστα κεκτημένα που είχαν απομείνει για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Και τώρα  παίζεται η τελευταία (;) πράξη του δράματος : το κλείσιμο της αξιολόγησης με τα νέα μέτρα, το νέο μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ: νέες ανατροπές στο εργασιακό και στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, νέες μειώσεις των συντάξεων και των εισοδημάτων , μείωση του αφορολόγητου, οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και η εντατικοποίηση των ιδιωτικοποιήσεων. Στο μεταξύ κινητικότητα και αξιολόγηση στο Δημόσιο είναι ήδη προ των πυλών , ενώ η καθημερινότητα του πολίτη γίνεται όλο και ακριβότερη (φόροι, ανατιμήσεις σε βασικά αγαθά και κυρίως στο πετρέλαιο.) 

Εκπαιδευτική Αναδιάρθρωση…                                               
… από τους Διαμαντοπούλου, Αρβανιτόπουλο, Λοβέρδο στο Γαβρόγλου

Το μνημόνιο του 2015 που έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ περιείχε συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την εκπαίδευση. Το νέο μνημονιακό πακέτο που θα φέρει τις ερχόμενες μέρες στην Βουλή η κυβέρνηση επικαιροποιεί τις δεσμεύσεις της για αξιολόγηση, εξορθολογισμό προσωπικού, κινητικότητα και ευελιξία στην εργασία.
Η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και όλες οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο χώρο της δημόσιας παιδείας πρέπει να υλοποιηθούν. Το σχολείο της αγοράς πρέπει να γίνει πράξη, όπως το «νέο Λύκειο», η αξιολόγηση και η αυτοαξιολόγηση, η ελαστικοποίηση της εργασίας, οι απολύσεις και γενικά η συρρίκνωση του δημόσιου σχολείου, προκειμένου να καταστεί αυτό ένα εργαλείο παραγωγής φτηνών και ευέλικτων εργαζόμενων χωρίς παιδεία, αλλά με τις απαραίτητες δεξιότητες, χρήσιμες για τον εργασιακό μεσαίωνα που είναι ήδη εδώ. Πολιτικές που προσπάθησαν να εφαρμόσουν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις και οι αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος διάστημα μπλόκαραν ή ανέστειλαν την εφαρμογή βασικών πτυχών τους.
Η πολιτική του Υπουργείου είναι κάθε λέξη του ΟΟΣΑ και των μνημονίων
Στο κέντρο του κυκλώνα είναι ο εργαζόμενος, ο νυν εκπαιδευτικός προσαρμοσμένος στις απαιτήσεις της ελαστικής εργασίας και της υποχρεωτικής κινητικότητας αλλά και ο μελλοντικός εργαζόμενος, ο μαθητής, με συμπίεση των ονείρων του και των κοινωνικών του προσδοκιών. Το ΝΕΟ ΛΥΚΕΙΟ είναι η προεπίκυρωση της ελαστικότητας της εργασίας και της ευελιξίας της αγοράς, για ολόκληρη την κοινωνία.
Σε όλο αυτό το διάστημα η αντίδραση του εκπαιδευτικού κόσμου δεν ήταν αντίστοιχη με την επίθεση που δέχεται το δημόσιο σχολείο και οι λόγοι αυτής της αδράνειας σχετίζονται και με το αίσθημα της απογοήτευσης και της διάψευσης που δημιούργησε η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ. Τεράστιες ευθύνες έχει η ηγεσία της ΟΛΜΕ, η οποία με ευθύνη της πλειοψηφίας ΣΥΝΕΚ ΔΑΚΕ στο Δ.Σ., έχει απενεργοποιηθεί υιοθετώντας τις παλιές και καταδικασμένες στη συνείδηση του κινήματος λογικές του κυβερνητικού συνδικαλισμού.  
            
Η λειτουργία του ΔΣ της ΟΛΜΕ

Η εγκληματική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ με την αντιστροφή της λαϊκής βούλησης του 62% του δημοψηφίσματος, την υπογραφή του 3ου μνημονίου  και την πολιτική υποταγή του στους δανειστές, δυστυχώς είχε ευθεία αντανάκλαση και στο συνδικαλιστικό. Και στην ομοσπονδία, όπως και σε όλους τους εργατικούς χώρους, σωματεία και ομοσπονδίες, αποφάσισαν στελέχη συνδικαλιστικά να στηρίξουν το ΣΥΡΙΖΑ και κάνουν χρέη κυβερνητικών εκπροσώπων της κυβέρνησης, υποκαθιστώντας, αντικαθιστώντας και ξεπερνώντας πολλές φορές, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΑΚΕ δημιουργώντας μια νέα κάστα «συνδικαλιστών», του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού! Πλέον κυβερνητικός συνδικαλισμός δεν είναι μόνο η έμμεση ή άμεση στήριξη των κυβερνητικών επιλογών στον αντίστοιχο χώρο ευθύνης του συνδικάτου. Είναι –και μάλιστα κυρίως- η απόπειρα το συνδικάτο , στην περίπτωση μας  η ΟΛΜΕ, να απονεκρωθεί.
Άμεσα, μετά τον Σεπτέμβρη του ’15, εκατοντάδες συναγωνιστές και συναγωνίστριες μας, στην εκπαίδευση και σε όλους εργασιακούς χώρους, σε όλη την Ελλάδα διαχωρίστηκαν με κάθε τρόπο από λογικές μνημονιακής ανοχής και σιωπηλής αποδοχής του μονόδρομου της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της, ανασυγκροτώντας το ΜΕτωπο Ταξικής Ανατροπής και συγκροτώντας την Αγωνιστική Ριζοσπαστική ΕΝΟΤΗΤΑ στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι δυνάμεις μας διαχωρίστηκαν ανοιχτά και καθαρά από τις ΣΥΝΕΚ, και στο ΔΣ της ΟΛΜΕ. 
H συνδικαλιστική «κωλοτούμπα» των ΣΥΝΕΚ αποκαλύφθηκε άμεσα και γρήγορα με την σύναξη ιερής συμμαχίας με τους κραταιούς του κυβερνητικού συνδικαλισμού, στελέχη της ΔΑΚΕ,  Το δίδυμο του κυβερνητικού συνδικαλισμού(ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ) έχει μετατρέψει την ομοσπονδία σε “διεύθυνση συνδικαλιστικής υποστήριξης” του υπουργείου παιδείας. Ακολουθούν παρελκυστική πολιτική, στηρίζοντας στην ουσία τα κυβερνητικά μέτρα. Ο ρόλος τους περιορίζεται στην...εποικοδομητική κριτική. Σε μια  περίοδο όπου το 3ο Μνημόνιο ανατινάζει τα υπολείμματα του δημόσιου σχολείου, τα ΣΥΝΕΚ επιλέγουν άνευρες κοινές εισηγήσεις και «προτάσεις» με ΔΑΚΕ, χωρίς καμία προοπτική να προχωρήσει στη Πράξη το οποιοδήποτε συνδικαλιστικό σχέδιο που θα αντιπαλεύει τις κυβερνητικές επιλογές. Όλα τα μέτρα έχουν θετικό πρόσημο αλλά με …κινδύνους παρεκκλίσεων. Παρατηρούν προχειρότητες και βιασύνες, διαφωνούν με τις “ακρότητες” καλώντας την κυβέρνηση να αποδεχτεί τις θέσεις τους. 'Ετσι απλά χωρίς αγώνες, χωρίς να κάνουν το παραμικρό ενάντια στους σχεδιασμούς του υπουργείου.
Σήμερα, 
που ανοίγουν οι ασκοί της νεοφιλελεύθερης επίθεσης, με το νέο μνημονιακό πακέτο μέτρων εξόντωσης της κοινωνίας από την κυβέρνηση,  
που έχει δηλωθεί και δημόσια από τον νυν υπουργό Γαβρόγλου ότι η αντεκπαιδευτική αναδιάρθρωση θα νομοθετηθεί μέσα στο καλοκαίρι, 
που έχει επισημανθεί με κάθε τρόπο από κυβερνητικούς παράγοντες ότι η αξιολόγηση θα υλοποιηθεί, 
που βρίθουν τα δημοσιεύματα των μνημονιακών φερέφωνων για αύξηση ωραρίου και συμμόρφωση με τις βέλτιστες πρακτικές του ΟΟΣΑ, 
η πλειοψηφία ΣΥΝΕΚ - ΔΑΚΕ της ΟΛΜΕ, σφυρίζει αδιάφορα και αναστέλλει τις λειτουργίες του συνδικάτου.
Ήδη έχει αρχίσει ο πρώτος γύρος συνελεύσεων και εκλογικών διαδικασιών για την ανάδειξη των αντιπροσώπων για το 18ο συνδικαλιστικό συνέδριο και
 Για πρώτη φορά των τόσων χρόνων λειτουργίας του ΔΣ της ΟΛΜΕ, δεν συγκαλέστηκε ΔΣ για να συζητηθεί ο απολογισμός του έργου του επερχόμενου ΔΣ ή τουλάχιστον να γραφεί ημερολογιακός απολογισμός δράσεων! 
Η ΟΛΜΕ αποτελεί πάρεργο για ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ που φέρουν αποκλειστικά την ευθύνη της μη λειτουργίας της ομοσπονδίας. Όχι μόνο δίνουν χρόνο στην κυβέρνηση, όχι μόνο οδηγούν το συνδικάτο σε συνθηκολόγηση, δεν κρατούν ούτε τις διαδικασίες της ομοσπονδίας. Η συγγραφή της ημερολογιακής απολογιστικής δράσης της ΟΛΜΕ απαιτεί την συγγραφή της! Πρόεδρος, αντιπρόεδρος και γραμματέας της ΟΛΜΕ, δεν είχαν τον χρόνο να καταγράψουν την κίνηση της ομοσπονδίας; Δεν ήταν δα και μεγάλη!

Έργα και ημέρες του νέου και παλιού κυβερνητικού συνδικαλισμού στην ΟΛΜΕ

Στιγμιότυπα χαρακτηριστικά –και όχι μοναδικά ή κύρια- αυτής της πορείας απονέκρωσης της Ομοσπονδίας:

Συνδικαλιστική χρονιά 2015-16

Φλεβάρης 2016: Η συμμαχία ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ έσυραν σε συμμετοχή την μεγαλύτερη ομοσπονδία της χώρας σε στημένο «προσχηματικό» διάλογο με την κυβέρνηση, σε ένα ασφυκτικό νεοφιλελεύθερο/ «μνημονιακό» πλαίσιο από μεριάς του υπουργείου που δεν επέτρεπε καμία αυταπάτη «διαλόγου» διχάζοντας τον κλάδο, σε μια κρίσιμη συνδικαλιστικά περίοδο, με ανοιχτά όλα τα εργασιακά και εκπαιδευτικά μέτωπα και ενώ πολλές ΕΛΜΕ σε όλη τη χώρα κατήγγειλαν τον «εθνικό» διάλογο του υπουργείου. Δημοσιοποιείται το κείμενο συμμετοχής στον διάλογο την ίδια περίοδο που ξεσπάει το λαϊκό κίνημα αποτροπής του αντιασφαλιστικού εκτρώματος της κυβέρνησης, και τις μέρες των μεγάλων κινητοποιήσεων του εργατικού και αγροτικού κινήματος. 
Απρίλης 2016: Η συμμαχία ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ δεν δημιούργησε καμία προϋπόθεση ώστε στη πράξη να αμφισβητηθεί/ανατραπεί η κυβερνητική επιλογή της de facto απόλυσης χιλιάδων αναπληρωτών συναδέλφων μας. Παράλληλα, «άνοιξε» διάλογο με το υπουργείο, τροποποιώντας με επαίσχυντο τρόπο τις συνεδριακές αποφάσεις του κλάδου. Η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ συμμετείχε σε διαπραγμάτευση διαγραφής μηνών προϋπηρεσίας αναπληρωτών συναδέλφων, στα πλαίσια «συζήτησης» για το νέο σύστημα διορισμών.
Σεπτέμβρης 2016: Η από καιρό σχηματισμένη πλειοψηφία ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ αλληλοστηρίχθηκαν και προσπάθησαν να τεκμηριώσουν τα ατεκμηρίωτα και ενάντια στις ψηφισμένες θέσεις του κλάδου στην διάρκεια του 11ου εκπαιδευτικού συνεδρίου. Οι δε ΣΥΝΕΚ σύστησαν «ομάδα» τεκμηρίωσης της μαθητείας δίνοντας το χέρι βοηθείας στο υπουργείο που εναγωνίως ζητούσε συμμάχους στην «αναίμακτη» επιβολή του θεσμού της μαθητείας, που ήταν μνημονιακή δέσμευση.  Για το ίδιο το συνέδριο προσπάθησαν –και πέτυχαν- να μην πραγματοποιηθεί στις καθορισμένες ημερομηνίες (άνοιξη του 2016), φοβούμενες την πολιτική συγκυρία (ασφαλιστικό).

Συνδικαλιστική χρονιά 2016-17

Η επίθεση που δέχθηκε η δημόσια εκπαίδευση με τα μέτρα που έλαβε ο Φίλης, το καλοκαίρι του’16,  για εξοικονόμηση προσωπικού, είχε σαν αποτέλεσμα την απόλυση χιλιάδων αναπληρωτών συναδέλφων. Ποτέ η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ δεν αναφέρθηκε σε απολύσεις συναδέλφων μας !!!! αλλά σε «μη ανανέωση σύμβασης», λοιδορώντας τους χιλιάδες αναπληρωτές που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στις εσχατιές της χώρας. Το ίδιο «έργο» ξαναπαίχθηκε στην ομοσπονδία, λίγο πριν την τροπολογία του Γαβρόγλου για την ειδική αγωγή (Απρίλης 2017) που προανείγγειλε νέες απολύσεις συναδέλφων μας αναπληρωτών ειδικής αγωγής. Η δημόσια τοποθέτηση της ΟΛΜΕ για αυτή την τροπολογία έγινε εκ των υστέρων και δεν ζητήθηκε ποτέ η απόσυρση ή καταγγελία αυτής της τροπολογίας, δεν στηρίχθηκαν οι κινητοποιήσεις συναδέλφων ειδικής αγωγής, οι οποίοι αφέθηκαν μόνοι και χωρίς συνδικαλιστική κάλυψη.
Είναι νωπή στη μνήμη μας η καθυστερημένη έκδοση απόφασης κατά των υποχρεωτικών «δημιουργικών εργασιών» στα Λύκεια και η συνδικαλιστική κάλυψη όσων δεν τις υλοποιούν, μετά από τον ξεσηκωμό των συναδέλφων στα Λύκεια και των αποφάσεων αρκετών ΕΛΜΕ. Είναι ακόμη πιο νωπή στη μνήμη μας η πλήρης αδιαφορία για τις υποχρεωτικές δράσεις της «θεματικής εβδομάδας» στα Γυμνάσια και για την αντίστοιχη συνδικαλιστική κάλυψη όσων δεν θα τις υλοποιούσαν. Η ΟΛΜΕ κώφευε σε έκκληση σωματείων που μετέφεραν την αναγκαιότητα στήριξης των συναδέλφων ενώ παράλληλα κυβερνητικοί συνδικαλιστές, ένθεν κακείθεν, φόβιζαν τους συναδέλφους περί πειθαρχικών διώξεων. 
Από τον Απρίλη του 16 και μετά, εκεί που οι «προθέσεις» του υπουργείου ξεκαθάρισαν σε όλους, ακόμα και στους πιο εφησυχασμένους συναδέλφους, το ΔΣ της ΟΛΜΕ δεν προσπάθησε να ενημερώσει και να οργανώσει αγώνες, αντιστάσεις. Οι ανακοινώσεις για  διαδηλώσεις βγαίνουν καθυστερημένα. Οι αποφάσεις της ΟΛΜΕ με ευθύνη της πλειοψηφίας ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ είναι μερικές, αποσπασματικές. Οι ΣΥΝΕΚ ούτε φραστικά δεν τολμούν να αγγίξουν την κυβέρνηση και η ΔΑΚΕ συναινεί σε αυτό. Ακόμα σε περιπτώσεις που δεν μπορούν να συγκαλύψουν την απόλυτη ταύτιση κινήσεων και πρακτικών του υπουργείου με δανειστές και απαιτήσεις τους, συναινούν σε μια κατεύθυνση αγωνιστική κάνοντας οτιδήποτε δυνατόν να «αναβάλλουν» την πραγμάτωσή τους. 
Πρώην συνδικαλιστικά στελέχη των ΣΥΝΕΚ έχουν αναλάβει κυβερνητικές θέσεις, με το παράδειγμα του πρώην προέδρου της ΟΛΜΕ (σύμβουλος υπουργού, συμμετοχή σε επιτροπή Λιάκου, διευθυντής γραφείου υφυπουργού) και του πρώην προέδρου του ΚΕΜΕΤΕ (αντιπρόεδρος ΙΕΠ) να είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Η ηθική απαξίωση του συνδικαλιστή/συνδικάτου αποκτά πλέον και στο χώρο μας διαστάσεις νοσηρών καταστάσεων άλλων ομοσπονδιών.
Η λίστα με τα παραδείγματα δεν έχει τέλος.
Ή μάλλον..έχει. Αλλά το τέλος αυτό μπορεί να το δώσουν μόνο η επαναενεργοποίηση του μεγάλου τμήματος της συνδικαλιστικής αριστεράς, των μάχιμων εκπαιδευτικών που είτε υπό το βάρος της απογοήτευσης είτε λόγω αυταπατών έχουν περάσει σε φάση αδράνειας.

Τι να κάνουμε;

Το κύριο χαρακτηριστικό των κινητοποιήσεων, της μνημονιακής περιόδου κυρίως, να είναι απροετοίμαστες, πολλές φορές ναρκοθετημένες από τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, να προκηρύσσονται την τελευταία στιγμή και να επιλέγεται ουσιαστικά απ’ την κυβέρνηση ακόμη και η μέρα διεξαγωγής τους! 
Είναι καιρός να θέσουμε επιθετικά τα αιτήματά μας και όχι να αμυνόμαστε παθητικά. Να προβάλλουμε αιτήματα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και όχι προσαρμοσμένα στα μνημονιακά κουστούμια και υποταγμένα στους νεοφιλελεύθερους μονόδρομους.
Οι ΕΛΜΕ έχουν συνδικαλιστική πυκνότητα, έχουν τρόπους να οργανώσουν τους συναδέλφους,-ισσες, όμως είναι λίγοι οι συνδικαλιζόμενοι ενεργοί και ριζοσπάστες συνάδελφοι που ενεργοποιούνται σε κάθε περιοχή, εξαιτίας της αμυντικής και παθητικής στάσης του εκπαιδευτικού κινήματος τα 2 τελευταία χρόνια!

ΠΡΕΠΕΙ να ΕΜΠΝΕΥΣΟΥΜΕ και ΜΠΟΡΟΥΜΕ!

Αυτό που απαιτείται είναι ο συντονισμός των δυνάμεων της συνδικαλιστικής Αριστεράς και η συγκρότηση ενός ευρύτερου αγωνιστικού και διεκδικητικού μετώπου, για να συντονίσει τη δράση, να συνενώσει τις αγωνιστικές-κινηματικές αντιστάσεις και να ενεργοποιήσει τα σωματεία σε αγωνιστική κατεύθυνση.

Είναι ανάγκη επιτακτική να στήσουν ευρείες ενότητες στην βάση υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων, να γίνουμε ενοχλητικοί και επικίνδυνοι για την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, τους εργοδότες και τις κυβερνήσεις τους και χρήσιμοι για τους εργαζόμενους, τους κοινωνικά αδύναμους, τους νεολαίους.


Συνεχίζουμε τις σοβαρές προσπάθειες ενότητας στην βάση των πρωτοβάθμιων σωματείων που δείχνουν το δρόμο της επιτακτικής ανάγκης ενός ενωτικού, αγωνιστικού πόλου στην εκπαίδευση (αλλά και στην εργασία συνολικά)  που θα συνενώσει τους πάντες: Μόνιμους & ελαστικά εργαζόμενους, μαθητές και γονείς, που θα εμπνεύσει, που θα μαζικοποιήσει τις γενικές μας συνελεύσεις, που θα στρατεύσει συναδέλφους στην υπεράσπιση του σχολείου των όλων και ίσων, στην ανατροπή των πολιτικών κυβέρνησης και κεφαλαίου που μας εξαθλιώνουν.

ΟΛΟΙ, -ΕΣ

Πρέπει να παλέψουμε να στήσουμε την Ομοσπονδία στα πόδια της, να αναλάβουμε το χρέος αλλά και το δικαίωμα που μας αντιστοιχεί! 






Η κυβέρνησ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου